İmpala & Stabil - yanlış ama ben Şarkı Sözleri

 İmpala & Stabil - yanlış ama ben Şarkı Sözleri

Bi camın önündeyim dışarda koca şehir

Kafamı yaslarım bi şarkı mırıldanırım

Rahatsız ederken beni nabzımdaki zehir

Huysuz bi ihtiyar gibi kımıldanırım

Nelere yol açtım kim bilir ama baktım yol benim

Kimin ahı kaldı bende üstümdeki yük nedir?

Sordum bi gün ihtiyara güçlü bir yürek nedir?

Dedi ki bütün acılara dayanmak gerektirir

Kovaladım her gün canım acıyana kadar

Dayanırım buna kanım kuruyana kadar

İnsanoğlu dediğin galaktik bi nesne

İhtişamı sürer ta ki onu tanıyana kadar

Sana verecek bir cevabım yok çocuk

Eğer ki koşmak istiyorsan taşlı yollar ayaklarına mâl olur

Ve bil ki burda savaşacaksan duygusal düşünme

Sonra bir kadın gelir ve birden hislerin ithal olur

Gezdim bi çok şehir ama uslanmadım hala

Çok seller aktı yine de paslanmadım hala

Elimi sıktı bi çok puşt kirlenmedim hala

Ufak bi umut bulsa ruhum heveslenir hala

Durup durup kendime dökülüyorum

Bi pamuk ipliğindeyim ve her gece sökülüyorum

Yaşadım otuz sene ama hala tedirginim

Yaşlı bir ağaç gibi eğilip bükülüyorum, neden?

O kadar çok hata yaptım ki bu hayatta

O kadar çok yanlış yollara girdim ve

O kadar yanlış kararlar verdim ki

Şimdi hepsini düşününce belki de kusurlu olan ben değildim

Belli ki ben bulamadım yerimi

Sonra öyle bir gün geldi ki...

Şehirde kaybolurum adımlarım sakin

Sokakları takip eder yaşamak içgüdüsel

Ne rüzgarım ne savrulan bi yaprak oldum

Yaptığım yanlışlar hep bana göre doğru

Bir sokakta kaybolurum

Pencerelerden dökülmüş aile kırıntıları

Bir davete muhtaç hissederken

Davet edilsem de gururumdan hiç tenezzül etmem

Teşekkürler, dört duvarda kaybolurum

Çığlıklarımı duydum

Sevgi de yok merhamet de kanatlandı ruhum

Belki bir gün olur diye burda beklemekten

Zarar gelir yaşlanırım dedim ve zor durdum

Bir yürekte kaybolurum burda çok boğuldum

Ya derman olursun ya bir kusur bulursun

Yeniden kaybolurum dedim çok duruldum

Belki sen de gelirsin benimle ben yoruldum

Bu sadece umut edebilmek

İhtimali sıfırken de olur diyebilmek

Hayal ettiklerim gerçek olmayacaklarsa

Yaşamaya gerek yok diyerek ölebilmek, teşekkürler

Uyandım artık biliyorum açıldı gözlerim

Ama insan en kötü kabuslarını uyanıkken görüyormuş

Nerden bilirdim?

Bu şarkı, derin duygusal ve felsefi bir bakış açısına sahip. Her kıtada, şarkıcı kendi içsel dünyasında kaybolmuş, hayatın acı gerçekleriyle yüzleşmiş ve hala anlam arayışında. Şimdi kıta kıta inceleyelim:

1. Kıta:

Şarkı, şehirde yalnız bir bireyin içsel huzursuzluğunu anlatan bir girişle başlıyor. Bir camın önünde, dışarıdaki koca şehirle ilişki kurarak, bireyin yalnızlık duygusu pekiştiriliyor. Şarkıcı, bir şarkı mırıldanarak kafasındaki zehri dindirmeye çalışıyor, fakat bu süreçte "huysuz bir ihtiyar gibi" içsel sıkıntılarla mücadele ediyor.

Duygusal Durum: Yalnızlık, huzursuzluk, içsel karmaşa.

2. Kıta:

Şarkıcı, hayatında yaptığı yanlışların ve almış olduğu kararların farkında. "Güçlü bir yürek nedir?" sorusuyla, dayanmanın ve acılara katlanmanın gerekliliği üzerine düşüncelerini paylaşıyor. "İnsanoğlu galaktik bir nesne" ifadesiyle, insanın doğasında var olan evrensel bir varlık olduğuna dair felsefi bir yorumda bulunuluyor.

Duygusal Durum: İçsel sorgulama, güç ve dayanma isteği.

3. Kıta:

Bu kıtada şarkıcı, yaşamla yüzleşirken acılar ve zorluklarla mücadele ettiğini vurguluyor. Acının ne kadar derinleşirse, insanın hayata tutunma gücünün de arttığını anlatıyor. Ayrıca, bir kadının gelmesiyle duyguların değişmesi, şarkıcının duygusal karmaşasını daha da derinleştiriyor.

Duygusal Durum: Acı, mücadele, duygusal değişim.

4. Kıta:

Şarkıcı, hayatını sorgularken, yaptığı hataları ve yanlış seçimleri gözden geçiriyor. Sonuçta kendini suçlamazken, hayatındaki eksikliği ve yanlışları keşfetmeye çalışıyor. Kendini bulamamak ve ardından gelen bir "yokluk" duygusu söz konusu. Bu, bir anlam arayışının ve yerini bulamamanın simgesidir.

Duygusal Durum: Suçluluk, eksiklik, yerini bulamama hissi.

5. Kıta:

Bu kıta, şarkıcının kaybolmuşluğunun daha belirgin olduğu bir bölümdür. Şehirde kaybolmuş bir adam, "doğru"yu ararken "yanlışlar" yapıyor. Ayrıca, ailesinin ve toplumunun kırıntılarından bahsederek, yalnızlık duygusunu daha da derinleştiriyor. Gurur ve alçakgönüllülük arasındaki çatışma da burada belirgin.

Duygusal Durum: Kaybolmuşluk, yalnızlık, gurur ve alçakgönüllülük çatışması.

6. Kıta:

Şarkıcı, içsel seslerini duyduğunu ve kırık bir dünyada kaybolduğunu söylüyor. Burada hem duygusal boşluk hem de umudu birleştiren bir anlatım var. Birine derman olma ihtiyacı, bu yalnızlık hissini hafifletmeye çalışırken, yine de içsel bunalım devam ediyor.

Duygusal Durum: Yalnızlık, kırıklık, içsel boşluk.

7. Kıta:

Son kıta, şarkıcının hayal kırıklıkları ve umut arasında gidip geldiği bir noktada sona eriyor. Kabuslarını uyanıkken görmesi, tüm bu yaşadığı duygusal çalkantıların gerçekliğine dair bir farkındalık yaratıyor.

Duygusal Durum: Kabuslar, farkındalık, hayal kırıklığı.

Genel Değerlendirme:

Bu şarkı, insanın içsel boşluğuna, yanlışlara, kaybolmuşluğa ve hayata dair sorgulamalara dair derin bir anlatı sunuyor. Şarkıcı, hem kişisel hem de evrensel duygusal mücadeleleri dile getiriyor. Anlam arayışı, yalnızlık ve hayal kırıklıkları şarkının ana temalarından. Felsefi bir bakış açısıyla, insanın içsel huzuru bulmak için verdiği mücadele ve bu süreçte yaşadığı duygusal dalgalanmalar açıkça yansıtılıyor. Şarkı, dinleyiciyi yalnızlık, kaybolmuşluk ve hayal kırıklığı gibi evrensel duygularla yüzleştiriyor.