SİYAM - Bİ SAL GİDEYİM ŞARKI SÖZLERİ
Çektim kendi başıma duman uyardı beni
Girdi boğazımdan bir yerde durdu boğdu beni
Tutturdu en başından oturup anlattı seni
Zor dedim anlamadı zorda bıraktı beni
Baktım üstüme başıma birazcık eski gibi
İçtim bir bir ilaçları birazcık esti gibi
Kurulu bir saat gibi başımda alarmı kurdu seni
Zor dedim anlamadı zorda bıraktı beni
Yavaş yavaş kendimi toparlarım
Bir kaç arkadaş bulur kumar oynarım
Kendimi azarlarım geçmişin heryerindeyim
Bir sal gideyim yerimi bileyim
Çektim kendi başıma duman uyardı beni
Girdi boğazımdan bir yerde durdu boğdu beni
Tutturdu en başından oturup anlattı seni
Zor dedim anlamadı zorda bıraktı beni
Baktım üstüme başıma birazcık eski gibi
İçtim bir bir ilaçları birazcık esti gibi
Kurulu bir saat gibi başımda alarmı kurdu seni
Zor dedim anlamadı zorda bıraktı beni
1. Kıta:
"Çektim kendi başıma duman uyardı beni
Girdi boğazımdan bir yerde durdu boğdu beni
Tutturdu en başından oturup anlattı seni
Zor dedim anlamadı zorda bıraktı beni"
Bu kıta, şairin yoğun bir içsel mücadeleyle başa çıkma çabasını anlatıyor. Duman metaforu, belki sigara veya başka bir bağımlılığı simgeliyor. Bu duman, fiziksel bir deneyim olarak boğulma hissi yaratırken, aynı zamanda zihinsel bir yüzleşmeyi tetikliyor. "Oturup anlattı seni" ifadesi, anlatıcının geçmişteki bir ilişkiden veya bir kişiden gelen hatıralar tarafından zorlandığını gösteriyor. Burada yoğun bir sıkışmışlık ve çaresizlik duygusu hâkim.
2. Kıta:
"Baktım üstüme başıma birazcık eski gibi
İçtim bir bir ilaçları birazcık esti gibi
Kurulu bir saat gibi başımda alarmı kurdu seni
Zor dedim anlamadı zorda bıraktı beni"
Bu bölümde, anlatıcı kendine dair fiziksel ve duygusal bir değerlendirme yapıyor. "Üstüme başıma eski gibi" ifadesi, kendini tükenmiş, yıpranmış veya geçmişte kalmış hissettiğini ima ediyor. İlaçlar metaforik veya gerçek olabilir, ancak bunlar sadece geçici bir rahatlama sağlıyor. Alarm metaforu, geçmişin sürekli bir uyarıcı gibi anlatıcının zihninde yankılandığını ifade ediyor. Yeniden "zor dedim, anlamadı" ifadesiyle geçmişin veya kişinin baskısı vurgulanıyor.
Nakarat:
"Yavaş yavaş kendimi toparlarım
Birkaç arkadaş bulur kumar oynarım
Kendimi azarlarım geçmişin her yerindeyim
Bir sal gideyim yerimi bileyim"
Nakaratta anlatıcı bir tür kaçış arıyor, ancak bu kaçış bile tam bir çözüm sunmuyor. "Kumar" ifadesi, bir tür risk alma, kaçış aracı veya kendini oyalama yöntemi olabilir. "Geçmişin her yerindeyim" ifadesi, anlatıcının hala geçmişe hapsolduğunu ve ondan kurtulamadığını gösteriyor. "Bir sal gideyim, yerimi bileyim" cümlesi, anlatıcının özgürlük ve öz-farkındalık arayışını güçlü bir şekilde ifade ediyor.
Genel Değerlendirme:
"Bi Sal Gideyim" şarkısı, geçmişin ağır yükleri ve kişisel bir içsel hesaplaşmayı etkileyici bir şekilde anlatıyor. Şarkı, modern hayatın sıkışmışlık hissini ve geçmişin izlerini unutma çabasını ele alıyor. İmgeler oldukça yoğun ve duygu yüklü; duman, alarm ve kumar gibi metaforlar, anlatıcının ruh halini güçlü bir şekilde yansıtıyor.
Şarkının ana teması, özgürlük ve kendini bulma arayışıyla geçmişin baskısı arasında bir çatışma. Zaman zaman çaresizlik, zaman zaman da çözüm bulma umudu hissediliyor. Genel anlamda, bu şarkı bir içsel yolculuğun ve özgürlük mücadelesinin etkileyici bir yansımasıdır.
Yorumlar
Yorum Gönder